بخشی از منــاجــات دلنشین

مرحــوم کافـــی

^{در روایت دارد اگر در دل شب جوانی بلند شود و صورتش را در تاریکی روی زمین بگذلرد و خدا خدا کند ، خداوند به ملائکه اش خطاب می کند : آی ملائکه ، ببینید این جوان چطور می گوید خدا ، من او را بخشیدم .
یادم نمی رود یک شب در حرم سیدالشهدا ، دور قبر مطهر ابی عبدالله داشتم دعای کمیل می خواندم . وسط دعای کمیل حالم منقلب شد ، نگاه کردم دیدم عجب مجلسی !
وسط مجلس ما قبر ابی عبدالله است و دلباخته ها هم دورش نشسته اند و می گویند : خدا.
خیلی منقلب شدم یک دفعه گفتم : خدا ! چرا ما را نمی آمرزی ؟ مرحوم آیت الله امینی صاحب الغدیر که گوشه ای نشسته بود ، یکدفعه بلند شد و فرمود : آقای کافی چه می گویید ؟ گفتم دارم می گویم خدا چرا ما را نمی آمرزی ؟ گفت : بی خود می گویی !
گفتم : چطور آقا ؟ گفت : به خدا قسم اگر خدا می خواست شما را نیامرزد ، شما را به حرم امام حسین نمی آورد ...}

نوشته شده در سه شنبه 89/6/16ساعت 6:20 عصر توسط محمدعلی کامرانی نظرات ( ) |